بیمارستان توانبخشی رفیده

      ابتدا سرپرستار بخش صدف هاشمی معرفی بیمار را انجام دادند، مددجو خانمی 30 ساله که در مورخه 99/5/18 به دنبال سقوط از ارتفاع دچار آسیب مهره L3  شده، پاراپلژی اندام تحتانی دارند با ویلچر RBR می شوند شکستگی مچ هر دو پا دارند که عمل جراحی شده ولی کماکان زخم جراحی باز همراه با ترشح دارند، بیمار بی اختیاری دفع ادراری و مدفوع دارند، بیمار مشاوره متعدد عفونی، جراحی، ارولوژی و .... داشتند.

پرستاری:برای بیمار آموزش تغییر پوزیشن برای پیشگیری از زخم بستر، بالا بودن ساید ریلها، مصرف مایعات برای پیشگیری ازعفونت ادراری و دفع اجابت مزاج، نحوه استفاده از وسایل کمک حرکتی و آموزش بهداشت فردی و رعایت پروتکل های بهداشتی برای پیشگیری از پاندومی کووید 19 داده شده است.

روانشناسی : ارزیابی روانشناسی در جلسات متعدد برای بیمار انجام شده، بیمار ابتدا اگرسیو بود و همکاری لازم را نداشتند ولی در حال حاضر با مشاوره روانپزشکی و روانشناسی بیمار به MOOD نرمال جهت همکاری با تیم درمانی و توانبخشی رسیده است.

فیزیوتراپی : بیمار در زمان مراجعه به دلیل آسیب Brachial plexus دست چپ دارای MMT grade  عضلانی در عضلات Wrist flexor : 0/5, Wrist extensor : 0/5, Triceps : 1/5, Biceps : 1/5, deltoid : 1/5 بودند که با استفاده از تحریک الکتریکی، EMG Biofeedback و تکنیک های تسهیلی و تمرین درمانی grade عضلانی  عضلات Wrist flexor, Triceps, Biceps, Deltoid به 5/5 رسید و قدرت Grade ایشان 3/5  شد.

کنترل تنه و عضلات Paraspinal در زمان مراجعه نداشتند که این مسئله در پایان دوره 3 به طور کامل مطلوب شد و بیمار توانایی انجام کارهای شخصی خود را در حالت نشسته به دست آورد.

دراندام تحتانی در زمان مراجعه بیمار فقط در عضله   quardriceps  پای راست خود MMT  grade=3/5  داشت وبقیه عضلات

-0- بودندکه با استفاده از  EMG وBiofeedback  ،ES تمرین درمانی ودیگر تکنیک های تسهیلی اکنون بیمار توانایی ایستادن

مستقل با     AFO پای راست وبا  KAFO   پای چپ دارد وتوانایی انجام   Gate  را بوسیله BWSTT   بدست آورده است

 

کاردرمانی : در ارزیابی ابتدایی مشخص شد آسیب ناکامل نخاعی از ناحیه L3، آسیب به شبکه بازویی سمت چپ و دست چپ کاملاً بدون حس و حرکت، درد در هر دو مچ پا و ایشان فقط در امور شخصی می توانستند با دست راست غذا بخورند.

62 : FIM  SCIM: 19-     اولیه  ایشان از ابتدا وضعیت استیبلی نداشتند و نیاز به مراقبت های مدیکال داشتند.

ترجیح ما برای استقلال فرد استفاده از رویکرد TOP-clown بود اما زمانی که وارد کار شدیم متوجه شدیم کامپوننت های ADL دچار مشکل هستند که شامل ضعف کنترل تنه، عدم استفاده از دست مبتلا، درد در هنگام جا به جایی پاها، احتیاط های تحمل وزن و عدم توانایی push up بود. بنا بر این مجبور به استفاده از رویکرد Bottom-up شدیم تا کامپوننت ها بهبود پیدا کند.

در دوره دوم روی افزایش تون و قدرت اندام فوقانی کار شد که کلید کار در لباس پوشیدن و نظافت شخصی بود که با کمک وسایل کمکی و تطابقات محیطی تا حدود زیادی به استقلال رسیدند که FIM : 73  به SCIM: 36 رسید. متأسفانه به علت عدم حضور منظم و ضعف شدید اندام فوقانی آموزش Transfer با تأخیر شروع شد که اکنون از اهداف ماست.

پزشک معالج دکتر مجید اخوان حجازی به طور مفصل پیشرفت بیمار را از بدو ورود تا الان را توضیح دادند و از توانبخشی بیمار و پیشرفت بیمار اظهار خرسندی کردند.

در این جلسه دکتر هاشم شمشادی معاون آموزشی، دکتر مجید اخوان حجازی رئیس بخش ضایعات نخاعی، دکتر شیما شکیبا دکترای روانشناسی بالینی، دکتر نازیلا اکبر فهیمی رئیس بخش کاردرمانی، خانم رستمی کارشناس ارشد کادرمانی، خانم ملکی دانشجوی دکترای روانشناسی، شیما شیراوژن دانشجوی دکترای پرستاری، پروین علیدخت عصمتی سوپروایزر آموزشی، صدف هاشمی سرپرستار بخش ضایعات نخاعی، آقای چمنی کارشناس فیزیوتراپی، مریم ده بزرگی مترون، دکتر شمعانه محمدی سوپروایزر آموزش به بیمار، خانم شجاع دانشجوی دکترای پرستاری حضور داشتند.

 تهیه و تنظیم خبر / ف.شفیعی